Dit is zeker niet per definitie waar.
Ten eerste komt ADHD bij 3 tot 7 procent van de kinderen voor en bij 2.5 procent van de volwassenen. Dit geeft al aan dat de kenmerken niet bij iedereen tot in de volwassenheid doorgaan.
Ten tweede zien we dat het soort kenmerken kan veranderen. In de kinderleeftijd zien we vooral het drukke en impulsieve gedrag. Op latere leeftijd is dit gedrag minder zichtbaar, maar kan het zich nog wel in het hoofd afspelen.
Ten derde kan ADHD-gedrag sterk wisselen gedurende iemands leven. Zo zal iemand er soms meer last van hebben dan op andere momenten. Dit komt bijvoorbeeld door stressvolle gebeurtenissen of veranderende omstandigheden. Aan de ene kant kan het bijvoorbeeld zo zijn dat iemand veel aan zijn hoofd heeft, en daardoor bijvoorbeeld meer last krijgt van problemen met plannen. Aan de andere kant kan het ook zo zijn dat iemand een omgeving vindt die goed bij het ADHD-gedrag past, bijvoorbeeld met een bepaalde baan. Vaak voelen mensen met ADHD zich bijvoorbeeld thuis in de creatieve sector, bijvoorbeeld door het vinden van een bepaald type werk. Kortom: op sommige momenten kun je zoveel last hebben van je aandachtsproblemen, hyperactiviteit of impulsiviteit, dat het je in de weg zit in het dagelijks leven. Dan noemen we het ADHD. Op andere momenten heb je er misschien geen last van en dan voldoe je niet aan een ADHD classificatie. Op dat moment heb je dus officieel geen ADHD.
Meer lezen?
Sibley, M. H., Arnold, L. E., Swanson, J. M., Hechtman, L. T., Kennedy, T. M., Owens, E., … & MTA Cooperative Group. (2022). Variable patterns of remission from ADHD in the multimodal treatment study of ADHD. American Journal of Psychiatry, 179(2), 142-151.
https://www.kenniscentrum-kjp.nl/professionals/adhd/ , kopje “beloop en prognose”
